Ανέκαθεν πίστευα πως μια γυναίκα δεν μπορεί να διατηρεί φιλική σχέση με έναν άντρα χωρίς ποτέ, μα ποτέ ούτε σαν σκέψη, να μην έχει περάσει από το μυαλό του ενός ή της άλλης κάτι ερωτικό. Ένα «μμμ… ωραίος ο Κώστας σήμερα!» ή «Μωρέ κοίτα σώμα η Τζένη με αυτό το φόρεμα». Ε, συγνώμη αλλά ένας άντρας ή μια γυναίκα δεν μπορεί να μην νιώσει μια έλξη αν δει κάτι που του τραβήξει την προσοχή, ακόμα κι αν αυτός ή αυτή είναι το… κολλητάρι του!

Εντάξει, μπορείτε να το παραδεχτείτε κρυφά στον εαυτό σας, δεν θα σας ακούσει κανείς. Στο κάτω κάτω δεν έχετε αφήσει να φανεί ποτέ κάτι τέτοιο, οπότε όλα καλά. Πάντως έχω δει πολλές φορές φιλίες να καταλήγουν σε κρεβάτι ή να έχουν άδοξη κατάληξη μετά την εξομολόγηση. Γι’ αυτό κιόλας κάποιοι επιλέγουν να μην πουν ποτέ τίποτα, για να μην χάσουν για πάντα ένα φιλαράκι. Μετά η ανομολόγητη έλξη περνάει και έτσι παραμένει η φιλία.

Και επειδή δεν είναι ωραίο να ακουγόμαστε σαν συντηρητικοί, κολλημένοι που έχουμε αντιλήψεις... Μεσαίωνα υπάρχουν περιπτώσεις που μια φιλία μεταξύ των δύο φύλων μπορεί να είναι αγνή και αληθινή. Αυτή που δημιουργείται σε μικρές ηλικίες και που η σεξουαλικότητα δεν παίζει ρόλο. 

Αν παρατηρήσει λοιπόν κανείς δυο φίλους, έναν άνδρα και μια γυναίκα που κάποιος από τους δύο μπορεί να τρέφει κάτι περισσότερο για τον άλλον φαίνεται και από τις αντιδράσεις. Γιατί κακά τα ψέματα το dna... φυγείν αδύνατο!Τι εννοώ; Ένα απλό παράδειγμα:

Η κοπέλα έχει γνωρίσει ένα καινούριο αμόρε και το γνωρίζει στον κολλητό της. Η αντίδραση του κολλητού στο «πώς σου φάνηκε;» όταν μιλάνε την επόμενη μέρα στο τηλέφωνο: «Κοίτα, καλό παιδί αλλά… να μωρέ δεν κάνει για σένα γιατί είναι κοντός ή ψηλός ή λίγο σνομπ» ή κάτι άλλο που ναι μεν δεν είναι πολύ χτυπητό για να μην καρφωθεί ότι τον τρώει το σαράκι, αλλά τόσο όσο χρειάζεται για να τον στείλει μια ώρα αρχύτερα. Άλλωστε η γνώμη του κολλητού μετράει, εντάξει; 

Φανταστείτε το παραπάρω σκηνικό με αντιστροφή ρόλων. Δηλαδή η κολλητή να γνωρίζει το αμόρε του κολλητού της. Όχι λόξυγκα, σαβούρδα ξεγυρισμένη θα έχει φάει η υποψήφια «άσε-μας-κουκλίτσα-μου-που-θα-μου-φας-το-παλικάρι-έτσι-απλά». Αλλά και πάλι με το γάντι το θάψιμο έτσι; Μην εκτεθεί κιόλας.

Γι’ αυτό λοιπόν ωραίες οι… φιλίες με το άλλο φύλο, αλλά το νου μας όταν κυκλοφορούμε να μην καρφωνόμαστε! Όλα καλά λοιπόν, δεν τρέχει τίποτα!