Στή χώρα της... la la land!

Και όχι δεν πρόκειται να διαβάσετε άλλη μια ανάλυση-κριτική για την ταινία, αλλά με αφορμή το περιεχόμενό της μου ήρθε η επιθυμία να αφιερώσω λίγες γραμμές για το πόσο όμορφη μπορεί να είναι η αγάπη. Σκεφτόμουν λοιπόν πόσο τρυφερά αποτυπώθηκε μια απλή κατά τα άλλα, αλλά μοναδική ιστορία δύο ανθρώπων. Δεν ξέρω αν με επηρέασε η πολύ αισθαντική μουσική της υπόκρουση ή οι δύο πολύ ταιριαστοί εμφανισιακά πρωταγωνιστές, αλλά προσπάθησα να απομονώσω όλα αυτά τα στοιχεία που την έκαναν ελκυστική στα μάτια μου και να σταθώ στη μεταξύ τους σχέση.

Μια σχέση που ξεκίνησε αθώα, σχεδόν παιδικά όπως ένα αγόρι πλησιάζει ντροπαλά μια κοπέλα που του αρέσει. Μάλλον για την ακρίβεια η σχέση ξεκίνησε πολύ πιο πριν και όχι με τον καλύτερο τρόπο, αλλά στην πορεία εξελίχθηκε σε κάτι γλυκό, αληθινό και παντοτινό. Γιατί μπορεί με κάποιους ανθρώπους να μην μένουμε για πάντα μαζί, αλλά η αίσθηση που σου αφήνει η παρουσία τους στη ζωή σου, μένει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και στην καρδιά σου σαν μια όμορφη ανάμνηση.

Μέσα σε τέσσερις εποχές ένα νέο, γεμάτο όνειρα ζευγάρι, έζησε μια δυνατή ιστορία αγάπης, αφήνοντάς μια γλυκόπικρη γεύση. Κανείς δεν έκανε τον άλλον να νιώσει άσχημα, προσβάλλοντάς τον με λόγια ή πράξεις που θα τον συντρόφευαν για πάντα. Ναι, μπορεί το χάπι εντ να μην είναι πάντα εφικτό, όμως το να αποχωρείς με αξιοπρέπεια και να δείχνεις στον άλλον πόσο όμορφα ένιωσες για εκείνον όσο ήσασταν μαζί θέλει μεγαλείο ψυχής. Ή απλά λίγη επιπολαιότητα θα μπορούσε να πει κανείς χαριτολογώντας. Κι όμως δύο συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι, που σέβονται και αγαπούν πραγματικά ο ένας τον άλλον, δεν έχουν λόγο να πληγώσουν ή να εκδικηθούν. Αποχωρούν ή συνεχίζουν στηρίζοντας ο ένας τις επιλογές και τις επιθυμίες του άλλου με διακριτικό τρόπο, δίνοντάς του έτσι την ελευθερία να κάνει αυτά που πραγματικά θέλει.

Η ζωή και δη οι προσωπικές σχέσεις κάθε άλλο παρά μια ωραία φτιαγμένη ταινία είναι, όμως είναι στο χέρι μας κάποιες φορές να της προσθέτουμε μερικές πινελιές που θα την κάνουν να δείχνει πιο συναρπαστικη! Το να αγαπάς κάποιον πέρα από τον εαυτό σου και να τον βάζεις κάποιες φορές πάνω από τα δικά σου θέλω, είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να του προσφέρεις. Όλοι μας έχουμε ανάγκη να μας αγαπούν και να το δείχνουν. Όλοι μας θέλουμε ή ονειρευόμαστε κάτι παραπάνω από αυτό που έχουμε. Ίσως να κινδυνεύω να χαρακτηριστώ μελό ή και αφελής, όμως εκφράζω τη δική μου επιθυμία για το πώς θα ήθελα να λειτουργούν οι προσωπικές σχέσεις. Άλλωστε στη… χώρα της δικής μου La la land όλα επιτρέπονται και όλα είναι δυνατά!

youtu.be/evmy6ooFR9w