Παλιά που υπήρχε περισσότερος χρόνος και χρήμα φυσικά για να βγούμε μου άρεσε πολύ να πηγαίνω σινεμά και ποτέ δεν έλεγα όχι στο καλό φαγητό. Προτού λοιπόν επισκεφτώ κάποιο μαγαζί ή πάω να δω μια ταινία διάβαζα πρώτα κριτικές. Τότε βέβαια, και δεν μιλάω για πολλά χρόνια πριν, ξεφύλλιζα περιοδικά και όχι ηλεκτρονικές σελίδες. Είχε τη χάρη του κι αυτό. Περίμενα κάθε εβδομάδα με λαχτάρα να δω τις νέες ταινίες που θα βγουν και φυσικά να διαβάσω τις αντίστοιχε κριτικές. Και αφού συμβουλευόμουν τους «ειδικούς» αποφάσιζα και πού θα πάω. Διαπίστωνα όμως όχι πάντα αλλά αρκετά συχνά πως οι απόψεις μου δεν ταυτίζονταν με αυτά που έγραφαν. Έτσι σιγά σιγά σταμάτησα να αναζητώ την γνώμη άλλων και άρχισα να βασίζομαι στο ένστικτό μου, το οποίο όσο το «εξασκείς» τόσο περισσότερο σε οδηγεί σωστά.

Πλέον αυτό που κάνω σήμερα είναι πρώτα να βλέπω μια ταινία και μετά να διαβάζω κριτικές και σχόλια. Για φαγητό βέβαια συνήθιζα μέχρι σήμερα, όχι φανατικά αλλά έτσι στο χαλαρό να διαβάζω και καμιά άποψη όχι από κριτικούς γεύσης, αλλά από κόσμο που πηγαίνει και τρώει στα μαγαζιά. Μέχρι που πριν λίγες μέρες πήγα κι εγώ να δοκιμάσω μια ταβέρνα που έγραφαν τα καλύτερα ή τουλάχιστον οι περισσότεροι την είχαν περί πολλού και δυστυχώς έφυγα απογοητευμένη. Ευτυχώς τουλάχιστον που δεν την πληρώσαμε ακριβά τη δοκιμή! Έτσι αποφάσισα πως δεν θα ασχολούμαι πλέον με το τι λέει ο καθένας γιατί στη ζωή είναι όλα υποκειμενικά, όσο αντικειμενικά και να θέλουμε να τα παρουσιάζουμε. Δεν γίνεται όλοι να έχουμε τα ίδια γούστα. Σε όλους να αρέσουν τα ίδια πράγματα. Όταν όμως διαβάζεις μια εμπεριστατωμένη άποψη η αλήθεια είναι ότι σου φαίνεται αρκετά πειστική, όμως τελικά αυτό που για τον άλλον είναι τέλειο για σένα είναι μέτριο.

Σαν συμπέρασμα λοιπόν θα έλεγα πως δεν είναι κακό να διαβάζει κανείς απόψεις ή και κριτικές για διάφορα πράγματα που θέλει να δει ή να κάνει. Όμως όλοι μας διαθέτουμε έμφυτο ένα κριτήριο και ένα ένστικτο που αν τα αφήνουμε ελεύθερα να μας καθοδηγούν, δεν λέω μπορεί και κάποιες φορές να κάνουμε λάθος, αλλά συνήθως θα μας αφήνουν ικανοποιημένους. Στο κάτω κάτω ποιος ξέρει καλύτερα τι μας αρέσει από εμάς τους ίδιους;