Δεν ξέρω πότε ακριβώς τα πράγματα διαμορφώθηκαν και παγιώθηκαν σε αυτό το συγκεκριμένο μοτίβο, σίγουρα οι ρίζες του μετράνε πάρα πολλά χρόνια πίσω, όμως δεν πιστεύω πως ο κόσμος ξεκίνησε έτσι. Γρίφος τι θέλω να πω ως εδώ; Θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως. Μιλάω για το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία και πιο συγκεκριμένα στην οικογένεια. Και δεν πρόκειται να σας κουράσω με ακαδημαϊκές συζητήσεις και φιλοσοφίες. Τα πράγματα είναι απλά και μια μεγάλη απορία πλανάται στις απανταχού θηλυκές υπάρξεις του πλανήτη.

«Γιατί πρέπει για όλα να φροντίζουν οι γυναίκες;» Ε, καλά μην αρχίσετε εσείς οι άντρες να λέτε πάλι, τι φεμινιστικά μανιφέστα θα ξεδιπλώσει η γράφουσα. Σε καμία περίπτωση. Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα και η καθημερινότητα που μέχρι σήμερα εγκλωβίζει και δημιουργεί ανισότητες ακόμα και στις πιο προχωρημένες κοινωνίες.

Τα παραδείγματα δεκάδες και όποια γυναίκα και αν ρωτούσαν χθες, σήμερα ή αύριο θα είχε να απαριθμήσει μια μεγάλη λίστα με όλα αυτά που έχει επωμιστεί και χρεωθεί και κανείς δεν ξέρει γιατί πρέπει να είναι ικανή να τα διαχειρίζεται. Και δεν πρόκειται να δεχτώ την άποψη ότι ο ρόλος των αντρών είναι να φροντίζουν, όπως έκαναν εκατομμύρια χρόνια πριν για την «αγέλη» τους, τότε που κυνηγούσαν άγρια ζώα για να φέρουν τροφή. Γιατί από τότε μέχρι σήμερα η κοινωνία έχει εξελιχθεί σε απίστευτο βαθμό.

Γιατί λοιπόν ακόμα και σήμερα μια γυναίκα θεωρείται ικανή και «προκομμένη», καπάτσα και νοικοκυρά, παράδειγμα προς μίμηση, όταν θυμίζει ζογκλέρ τσίρκου που πετάει μπαλάκια στον αέρα σχηματίζοντας ένα νοερό κύκλο;

Γιατί πρέπει να θυμάται ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεται καθετί, να έχει απαντήσεις για όλα σαν να είναι εγκυκλοπαίδεια, να παίζει στα δάχτυλα όλες τις οικιακές δουλειές, να οδηγάει, να κουβαλάει τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ, να κάνει ακόμα και μικροεπισκευές στο σπίτι, να πληρώνει λογαριασμούς, να πηγαίνει σε όλες τις σχολικές ή εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών, να είναι καλή παιδαγωγός και δασκάλα, να είναι καλή ψυχολόγος σε όποιο μέλος αντιμετωπίζει πρόβλημα; Γιατί πρέπει να κάνει τα πάντα για πάντα; Ποιος το όρισε αυτό;

Αυτός ο ρόλος που μέχρι σήμερα θεωρείται το φυσιολογικό πρότυπο κάθε γυναίκας προκειμένου να είναι κοινωνικά αποδεκτή, λειτουργεί ως θηλιά στο λαιμό κάθε γυναίκας, λίγο προτού φύγει το πάτωμα κάτω από τα πόδια της. Υπερβολή ε; Δεν νομίζω. Σε μεγάλο τουλάχιστον βαθμό πιστεύω ότι έτσι νιώθει ένα σεβαστό ποσοστό γυναικών. Από τις πιο μοντέρνες και «ανεξάρτητες» μέχρι τις πιο παραδοσιακές. Ο ρόλος που έχει δοθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια στο γυναικείο φύλο είναι λάθος και θα έπρεπε κάποια στιγμή να «ξαναγραφτεί». Κάποιοι κατάφεραν να δημιουργήσουν το ιδανικό -λάθος- πρότυπο, προκειμένου να είναι εύκολη η ζωή όλων.

Τις ανάγκες μιας γυναίκας τι ρώτησε ποτέ κάποιος; Μπήκε ποτέ κάποιος στη διαδικασία να ρωτήσει αν είναι ευτυχισμένη με όλα αυτά που καλείται καθημερινά να φέρει εις πέρας; Αν το έκαναν και οι ερωτώμενες απαντούσαν ειλικρινά, πιστεύω πως τα αποτελέσματα θα σκιαγραφούσαν ένα προφίλ πολύ πιο στενάχωρο και καταπιεσμένο από αυτό που στην πραγματικότητα οι περισσότερες αφήνουν να φανεί.

Αυτός ο... αστικός μύθος ότι δηλαδή οι άντρες χρειάζονται "στοργή και προδέρμ" και ότι οι γυναίκες είναι φτιαγμένες για να τα αντέχουν και να τα επωμίζονται όλα γιατί πρέπει να συνεχίζεται; Αυτά που θέλω και με κάνουν ευτυχισμένο ως άνθρωπο δεν έχουν φύλο. Είναι κοινά για όλους. Προς τι αυτός ο άνισος διαχωρισμός;

Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό, κάθε γυναίκα που γίνεται μητέρα ενός κοριτσιού να μην επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη και να καθοδηγεί την επόμενη γενιά σε πιο υγιή μονοπάτια. Αυτός ο παρωχημένος ρόλος πρέπει επιτέλους να «αρχειοθετηθεί» και κάθε γυναίκα να έχει το δικαίωμα να επιλέγει πώς θέλει πραγματικά να ζήσει μια όμορφη ζωή γεμάτη ικανοποίηση. Μόνο έτσι θα μπορεί να δίνει αυτό που πραγματικά θα την κάνει ευτυχισμένη και κατ’ επέκταση και τους γύρω της.

Το ίδιο όμως πρέπει να κάνουν και η γυναίκες που αποκτούν γιους. Γιατί να πρέπει να συνεχίζουν τα λάθη που και στις ίδιες δημιουργούν πρόβλημα; Γιατί πρέπει να μεγαλώνουν άντρες που ως ενήλικες θα αναζητήσουν την επόμενη "μητέρα" τους και όχι άντρες που θα φροντίσουν και θα σταθούν πλάι στη γυναίκα τους;

Ας το ξανασκεφτούμε λίγο…