Μια φράση ίσως το ίδιο διάσημη και χιλιοειπωμένη όπως το «σ’ αγαπώ»! Μόνο που τη συγκεκριμένη φράση τη χρησιμοποιούν κατά 99% γυναίκες. Εγώ , εσύ, η φίλη μου και πολλές ακόμα γυναίκες που όταν βλέπουν ότι τα κιλά αρχίζουν να παίρνουν την ανιούσα, προσπαθούν να μπουν σε ένα πρόγραμμα. Το θέμα είναι ότι όλα ξεκινούν από το ρημάδι το μυαλό. Τι εννοώ; Αν στο μυαλό μας έχουμε μια άρνηση να μπούμε σε ένα πρόγραμμα διατροφής, όσες δηλώσεις κι αν κάνουμε δεν πρόκειται ποτέ να πετύχει.

Για καλή μου τύχη μέχρι σήμερα δεν αντιμετώπιζα ιδιαίτερο πρόβλημα με τα κιλά μου. Εντάξει ποτέ δεν ήμουν με αναλογίες μοντέλου, αλλά ούτε και φοβόμουν να ανέβω στη ζυγαριά και να διαβάσω το νούμερο που θα μου έδειχνε. Επίσης πάντα αντιπαθούσα τη λέξη δίαιτα. Και τα τελευταία χρόνια τη βλέπω παντού μπροστά μου! «Δίαιτα εξπρές», «Η δίαιτα που εξαφανίζει το λίπος» (μα καλά υγρό πιάτων είναι;), «Η δίαιτα της τάδε, του τάδε». Ουφ! φτάνει πια διαμαρτύρεται ο εαυτός μου και προσπερνάω όπως ο διάβολος το λιβάνι αυτές τις δίαιτες που υπόσχονται θαύματα και κορμί λαμπάδα!

Είναι πολύ δύσκολο να επιβληθείς στον εαυτό σου όταν μέχρι πρότινος συνήθιζες να τρως ότι θες χωρίς ενοχές και χωρίς επιπτώσεις. Εξίσου δύσκολο είναι όταν ο μεταβολισμός σου δεν συνεργάζεται με τη διάθεσή σου στο να το κάνεις και μουλαρώνει, αρνούμενος να σου προσφέρει τη χαρά της απώλειας κιλών. Και ερωτώ τι κάνεις; Καλά ευχαριστώ μου απαντάτε και δαγκώνετε όλο λαχτάρα τη σοκολάτα γάλακτος που μόλις ανοίξατε.

Έλα όμως μετά που έρχονται και οι ενοχές και ειδικά όταν πλησιάζει καλοκαίρι, μια ατέρμονη μάχη μεταξύ όρεξης και ενοχών δίνεται καθημερινά και ανελέητα! Και η μέρα ξεκινάει με μηλαράκι για να καταλήξει με… πατατάκι! Και τα βάζουμε με τον εαυτό μας που δεν μπορεί να συγκρατηθεί και κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και φτυνόμαστε! Όχι φυσικά για να μην ματιαστούμε αλλά για αυτό που αντικρίζουμε και δεν μας ικανοποιεί καθόλου. Και τι κάνεις πάλι ερωτώ;

Απευθύνεσαι σε κάποιον ειδικό. Είναι μια πολύ ωραία απάντηση. Μάλιστα. Αν όμως δεν διαθέτεις το «κεφάλαιο» να επενδύσεις; Τότε η καθεμιά απλά το παλεύει όσο και όπως μπορεί. Και εδώ θα ήθελα την προσοχή του κοινού και ειδικά του αντρικού όπου στη χαλαρουά φάση που βρίσκεται θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του! Πάλι τι εννοώ; Μα συμπαράσταση βέβαια. Αν καλό μου παιδί και άξιο παλικάρι μου φέρνεις ολημερίς μπίρες, τσιπς, κοκ, σάμαλι (ωπς συγνώμη παρασύρθηκα), αναψυκτικά, γλυκά και όλες αυτές τις θερμιδικές βόμβες, πώς θα δω άσπρη μέρα η δόλια; Ε; Γι’ αυτό σας λέω η δίαιτα θέλει θέληση, υπομονή και συμπαράσταση.

Και όταν η ζυγαριά αρχίσει να δείχνει το πρώτο κιλό να υποχωρεί βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Δεν έχει σημασία αν θα καταφέρουμε να πιάσουμε τον αρχικό στόχο αλλά ότι μπαίνοντας σε αυτή τη διαδικασία έχουμε καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό: Αγαπάμε τον εαυτό μας και θέλουμε για αυτόν το καλύτερο και του το δείχνουμε. Γιατί κακά τα ψέματα το πάχος δεν είναι θέμα αισθητικής, αλλά υγείας και καλής λειτουργίας ολόκληρου του οργανισμού μας.

Γι’ αυτό υπομονή κορίτσια και να ξέρετε πως πολλές σαν εμάς βρίσκονται στην ίδια θέση και το παλεύουν καθημερινά. Λιγότερο σήμερα, περισσότερο αύριο κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε!