Αθάνατη Ελληνίδα μάνα! Όσα χρόνια κι αν περάσουν κάποια πράγματα απλά δεν αλλάζουν. Το έζησα και κάποια στιγμή το έκανα και εγώ στο παιδί μου, αλλά ευτυχώς κατάλαβα ότι αυτό μάλλον δεν θα έχει καλή κατάληξη και άρχισα να το περιορίζω. Η έγνοια της μάνας να ταΐσει το παιδί της ξεκινάει φυσικά από τη στιγμή που θα το κρατήσει για πρώτη φορά στα χέρια της και εικόνα μιας μητέρας που θηλάζει το μωρό της είναι μοναδική! Όμως από εκεί και έπειτα τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Σίγουρα ένα παιδί πρέπει να τρέφεται σωστά για να αναπτυχθεί και ανάλογα. Ωραία μέχρι εδώ. Η ποσότητα όμως με την ποιότητα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Επίσης το να μπουκώνεται ένα παιδί με τροφές που μόνο λίπη και θερμίδες του προσφέρουν είναι δώρον άδωρο. Και δυστυχώς πολλές φορές αυτή είναι μια συνηθισμένη τακτική. Το άτακτο τσιμπολόγημα δηλαδή με τροφές γεμάτες ζάχαρη, λιπαρά και πλούσιες σε συντηρητικά και συστατικά που μόνο καλό δεν κάνουν στην ανάπτυξη ενός παιδιού.

Μην ξεχνάμε επίσης ότι ένα παιδί ξέρει καλά ή τουλάχιστον τα περισσότερα παιδιά έχουν αίσθηση της πείνας και του κορεσμού. Όταν λοιπόν σε ένα παιδάκι αφού έχει φάει σχεδόν όλο το φαγητό που έχει στο πιάτο του λες πρέπει να το φας ΟΛΟ για να μεγαλώσεις τι κάνεις εκείνη τη στιγμή; Το μαθαίνεις να υπερβαίνει το όριο στο φαγητό και να τρώει παραπάνω από όσο χρειάζεται.

Δεν είναι τυχαίο που τα τελευταία μία από τις θλιβερές πρωτιές μας είναι η παχυσαρκία στα παιδιά. Και λέω θλιβερή γιατί το πάχος δυστυχώς συνοδεύεται και με άλλες σοβαρές ασθένειες όπως το σάκχαρο, η χοληστερίνη και πολλές άλλες. Δεν είναι κρίμα λοιπόν στην προσπάθειά μας να μην αφήνουμε νηστικά τα παιδιά μας να τα μπουκώνουμε από το πρωί ως το βράδυ με διάφορα πράγματα και μετά να ζητάμε τη βοήθεια διαιτολόγων για να γίνουν κανονικά;

Δεν είναι θέμα ενδιαφέροντος λοιπόν και αγάπης το να υποχρεώνουμε τα παιδιά μας να τρώνε ασύστολα, μετατρέποντάς τα σε υπέρβαρα και με προβλήματα παιδιά. Και μην ξεχνάμε κάτι επίσης πολύ σημαντικό. Τον ρατσισμό και το bulling που θα υποστεί ένα παιδί από τους συνομηλίκους του σχετικά με τα κιλά του. Τι είναι λοιπόν καλύτερο αγαπημένες μου μαμάδες, αλλά και γιαγιάδες που θέλετε να φροντίσετε τα αγγελούδια σας; Να δημιουργείτε υγιή παιδιά που θα έχουν μέτρο στο τι τρώνε ή παιδιά με προβλήματα υγείας και ψυχολογικά μόνο και μόνο επειδή πιστεύετε ότι με το να τα ζορίζετε να τρώνε τους κάνετε καλό;