Επέστρεφε από τη δουλειά και ήταν πολύ κουρασμένος. Το μόνο που ήθελε ήταν να πάει σπίτι να κάνει ένα μπάνιο, να τσιμπήσει κάτι και να δει τον αγώνα. Από τότε που χώρισε με την Έλενα ένιωθε από τη μία μόνος, γιατί μετά από δύο χρόνια σχέσης και ένα χρόνο συγκατοίκησης είχε όπως και να το κάνεις συνηθίσει να βρίσκει έναν άνθρωπο στο σπίτι όταν επέστρεφε. Από την άλλη όμως είχε αρχίσει να του αρέσει και πάλι η εργένικη ζωή και περνούσε ωραία, κάνοντας ότι ήθελε και όποτε το ήθελε.

Στην είσοδο βρήκε κάτι γράμματα από κάποιους παλιούς ένοικους που συνέχιζαν να λαμβάνουν αλληλογραφία ενώ δεν έμεναν πια εκεί. Μα τι παράξενη συνήθεια. Πώς θα έπαιρναν ίσως και κάποια σημαντικά γράμματα αν δεν δήλωναν τη σωστή διεύθυνση; Πήρε στα χέρια του τα γράμματα και άρχισε να τα κοιτάζει ένα ένα. Το μάτι του έπεσε σε ένα γνώριμο όνομα. Το όνομα της πρώην του. Μα ποιος το είχε στείλει; Κοίταξε στο πίσω μέρος του φακέλου. Είδε ένα άλλο γυναικείο όνομα και μάλιστα ξένο. Χμμμ…. Η περιέργεια τον έτρωγε και δεν μπορούσε με τίποτα να αντισταθεί. Κοίταξε διερευνητικά γύρω του σαν να ήθελε να κλέψει κάτι και να μην τον πάρει χαμπάρι κανείς, έβαλε τον φάκελο στη τσάντα του και ανέβηκε στο διαμέρισμά του.

Άνοιξε το γράμμα, όπως ένα μικρό παιδί το δώρο του, σκίζοντάς το άτσαλα. Άρχισε να το διαβάζει με προσοχή. Ήταν γραμμένο ευτυχώς για εκείνον στα αγγλικά. Ο αποστολέας ήταν μια παλιά συμφοιτήτρια της Έλενας που της έγραφε ότι ήθελε να έρθει διακοπές στην Ελλάδα και ότι θα ήθελε αν γινόταν να τη φιλοξενήσει. Μάλιστα της είχε στείλει και μια πρόσφατη φωτογραφία γιατί όπως έγραφε είχε αλλάξει πολύ τα τελευταία δύο χρόνια. Κοίταξε τη φωτογραφία ενθουσιασμένος. Ήταν πολύ όμορφη κοπέλα. Πρέπει να ήταν γύρω στα 30. Το βλέμμα της είχε μια ζεστασιά και μια οικειότητα. Κι όμως ήταν μια ξένη... που ήθελε πολύ παρόλα αυτά να την γνωρίσει. Ε, ναι λοιπόν θα το τολμούσε κι ότι ήθελε ας γίνει!

Δεν του πήρε πολύ για να της γράψει. Στο γράμμα είχε την ηλεκτρονική της διεύθυνση, γιατί όπως έγραφε είχε πλέον αποφασίσει ότι έπρεπε να συμβαδίσει με την εξέλιξη και την τεχνολογία γιατί η κλασική αλληλογραφία όπως εκείνης της άρεσε δεν είχε ανταπόκριση από τους φίλους της.

Της έστειλε ένα email στο οποίο της εξηγούσε πως το γράμμα είχε σταλεί στην παλιά διεύθυνση και πως εκείνος, ο πρώην φίλος της φίλης της διάβασε το γράμμα και ότι θα ήθελε να τη γνωρίσει και γιατί όχι να την φιλοξενήσει. Ήξερε πως όλο αυτό θα της φαινόταν περίεργο, γι’ αυτό της πρότεινε να αλληλογραφήσουν και γιατί όχι και να μιλήσουν με βιντεοκλήση κάποια στιγμή αν το ήθελε και εκείνη και μετά να αποφάσιζε αν θα τον επισκεπτόταν.

Είχαν περάσει δυο ημέρες που της είχε στείλει το email και εκείνη δεν είχε απαντήσει. Μάλλον θα τον είχε περάσει για κανένα ψυχάκια. Και εδώ που τα λέμε δεν θα τη κατηγορούσε. Από πού κι ως πού ένας άγνωστος, ο πρώην φίλος της φίλης της από την Ελλάδα της πρότεινε να γνωριστούν και να την φιλοξενήσει. Πώπω μάλλον θα τον είχε περάσει για τελείως σάικο!!! Δεν ήξερε τι να κάνει. Μήπως να της ξανάστελνε ένα άλλο email και να της ζητούσε συγνώμη για την πρωτοβουλία αυτή; Ήταν στο γραφείο όσο σκεφτόταν όλα αυτά όταν ακούστηκε ένας ήχος ειδοποίησης από το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο. Και ναι, ήταν από εκείνη!!!

Του έγραφε πως στην αρχή ξαφνιάστηκε, για την ακρίβεια σοκαρίστηκε που ένας άγνωστος της έστελνε email και της πρότεινε να τον συναντήσει. Από την άλλη βέβαια βλέποντας τη φωτογραφία που κι εκείνος της είχε στείλει κάτι μέσα της τής έλεγε ότι ήθελε να του δώσει μια ευκαιρία και να τον γνωρίσει. Έτσι αποφάσισε να φτιάξει ένα λογαριασμό και να μιλήσουν μέσω βιντεοκλήσης αργά το βράδυ.

Πέρασαν δύο μήνες από εκείνο το πρώτο τηλεφώνημα και εκείνος βρισκόταν τώρα στο χώρο των αφίξεων και περίμενε όλο αγωνία να τη δει και από κοντά. Όταν άνοιξαν οι πόρτες την είδε μέσα στο πλήθος να τον ψάχνει με το βλέμμα της. Ξεχώριζε. Ήταν πραγματικά όμορφη. Όταν τον είδε του χαμογέλασε και σήκωσε το χέρι της να τον χαιρετήσει. Την χαιρέτησε κι εκείνος χαμογελαστός.

Όταν έφτασε μπροστά του εκείνος της είπε “Welcome!” και με φανερή αμηχανία πήγε να της δώσει το χέρι. Εκείνη έπεσε στην αγκαλιά του και του ψιθύρισε στο αυτί “So happy to see you!”. Ήξεραν και οι δύο πως είχε έρθει επιτέλους η στιγμή να ζήσουν κάτι όμορφο και δυνατό!