Από τη στιγμή που έγινα μητέρα άρχισα ξεκίνησα εντατικά, εκτός φυσικά από το παιδί μου, να διαβάζω άρθρα και να χαζεύω σε σελίδες που έχουν να κάνουν με το παιδί. Και φυσικά έπεφτα και σε άρθρα που έδειχναν επώνυμες μαμάδες που όλο χάρη και τσαχπινιά φωτογραφίζονταν δήθεν τυχαία σε βόλτες τους με τα βλαστάρια τους. Θα μου πεις και γιατί τα λες αυτά; Γιατί τόσο οι μαμάδες όσο και τα μικρά ήταν ντυμένα στην τρίχα, χαμογελαστοί λες είχαν ετοιμαστεί για φωτογράφιση περιοδικού.

Όμως η πραγματικότητα και η καθημερινότητα μιας μητέρας απέχει πολύ από αυτό το καλογυαλισμένο life style. Δεν έχει λάμψη, ούτε φινέτσα και χάρη. Έχει πολλή κούραση, αϋπνία, ρούχα λεκιασμένα από υπολείμματα τροφών, μαλλιά σε κατάσταση εκτάκτου περιποίησης, πολύ άγχος ακόμα και νεύρα. Ακούγεται λίγο υπερβολικό ίσως, είναι όμως αυτό που κάθε γυναίκα αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της, δεν γίνεται να είναι όλα σαν μια καλογυρισμένη ταινία. Όμως, αυτή η καθημερινή ανακατωσούρα είναι τις περισσότερες φορές ανεκτίμητη και λέω τις περισσότερες γιατί υπάρχουν και εκείνες οι φορές που αναρωτιέσαι γιατί να τα ζεις όλα αυτά. Και ελάτε μην μου πείτε πως κρυφά όταν δεν σας βλέπει ή δεν σας ακούει κανείς δεν έχουν υπάρξει στιγμές που νιώθετε μια απελπισία να κατακλύζει κάθε πόντο του μυαλού σας;

Κάθε γυναίκα πριν γίνει μητέρα έχει μια πολύ συγκεχυμένη εικόνα του τι θα πει μητρότητα, παιδί, ευθύνες. Οι περισσότερες φαντάζονται κάτι που ταιριάζει πιο πολύ με τα εξώφυλλα των περιοδικών. Ότι παιδί σημαίνει ωραία ρουχαλάκια, καλοί τρόποι, γελάκια, βολτούλες και όλα τα θετικά. Μάλιστα και αυτά είναι στο πρόγραμμα, αλλά υπάρχουν και το κλάμα, η ανεξήγητη γκρίνια, το πείσμα, η άρνηση, οι τσιρίδες και όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ότι θέλεις επειγόντως ένα μαγικό ραβδάκι για να τα εξαφανίσεις!

Όμως έτσι είναι η ζωή με ένα, δύο ή και περισσότερα παιδιά. Σαν να δουλεύεις ζογκλέρ σε ένα τσίρκο και πετώντας μπαλάκια στον αέρα, πάνω σε μια ρόδα και έχοντας στους ώμους σου έναν άνθρωπο να προσπαθείς να κάνεις ισορροπία! Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμη να αντιμετωπίσεις καθετί που μπορεί να προκύψει. Και καμιά μας δεν ήξερε πώς να το κάνει αυτό όταν για πρώτη φορά της έδωσαν να κρατήσει αγκαλιά αυτό το μικρό πλασματάκι που την τρέλανε στις κλωτσιές όσο ήταν στην κοιλιά της. Όμως του υποσχέθηκε εκείνη τη στιγμή πως θα κάνει τα πάντα για το προστατεύει και ότι θα είναι δίπλα του για πάντα. Και αυτό είναι ότι πιο όμορφο και δυνατό.

Όταν βλέπεις το παιδί σου να μεγαλώνει και διαπιστώνεις πως γίνεται ένας υπέροχος άνθρωπος, τότε όλα τα άλλα απλά δεν υπάρχουν. Ξεχνάς και την κούραση και τα ξενύχτια και τις γκρίνιες και απλά καμαρώνεις! Εντάξει με λίγους μαύρους κύκλους ίσως. Και φορώντας εκείνη τη φθαρμένη φόρμα που έχει γίνει… το καλύτερο κομμάτι της γκαρνταρόμπας σου!

Αυτό θα πει μητρότητα. Να τα δίνεις όλα για κάποιους άλλους και να μην σε νοιάζει το πώς θα φαίνεσαι εσύ. Καλά δεν είπαμε να παρατήσεις και εντελώς αυτό που ήσουν μέχρι πρότινος, αλλά να μην είναι πια αυτός ο πρωταρχικός σου στόχος. Κι όταν θα πας στην παιδική χαρά δεν θα παραφυλά ένας παπαράτσι να σε φωτογραφίσει. Γι’ αυτό κανείς δεν θα σε κακοχαρακτηρίσει που άφησες το κραγιόν στην άκρη. Βάλε τα αθλητικά σου και παίξε όσο μπορείς με τα παιδιά σου. Αυτό είναι το πιο πολύτιμο δώρο που θα τους έχεις προσφέρει. Το χρόνο σου. Κι όλα τα άλλα θα βρουν το χώρο τους…