Γονιός: η αέναη «πάλη» με τις σκέψεις και τα συναισθήματα!

Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να είσαι ο άνθρωπος που έφερε στον κόσμο ένα παιδί και, όσα μα όσα χρόνια κι αν περάσουν ακόμα κι αν γίνει πλέον παππούς ή γιαγιά, να έχεις πάντα το μυαλό σου στο τι κάνει και πώς περνάει.

Ίσως να είναι λίγοι που παραδέχονται πιο ανοιχτά πως το να είσαι γονιός δεν είναι το πιο συναρπαστικό, μαγικό, απίθανο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι μάλλον ντρέπονται να παραδεχτούν πως περνούν από το μυαλό τους και πιο ζόρικες σκέψεις του στιλ «ουφ! δεν αντέχω άλλο, θέλω να ξεφύγω από όλα» ή «γιατί να έχω αυτό το παιδί που μου βγάζει το λάδι από το πρωί ως το βράδυ;» ή χίλιες άλλες δυο σκέψεις που ταλανίζουν κάθε εγκεφαλικό κύτταρο λίγο πριν τους πάρει ο ύπνος αποκαμωμένους από μια μέρα γεμάτη προκλήσεις.

Και από την άλλη ξεκινούν οι τύψεις και οι ενοχές ότι δεν πρέπει να σκέφτεται κανείς έτσι όταν έχει ένα παιδί. Είναι κακό. Τα παιδιά είναι ευτυχία. Πώς είναι δυνατόν να σκέφτεσαι πως νιώθεις κουρασμένος ή μπουχτισμένος και θέλεις απλά να εξαφανιστείς ως δια μαγείας από το σπίτι ή την παιδική χαρά ή τον παιδότοπο τη στιγμή που το παιδάκι σου αρχίζει να ουρλιάζει ή να χτυπιέται σαν τρελό επειδή απλά δεν του έκανες αυτό που σου ζήτησε;

Μεγάλη παγίδα λοιπόν αυτό και όσοι το αντιλαμβάνονται εγκαίρως και το παραδέχονται πως η ρόδινη, αγγελικά πλασμένη ζωή με τα παιδιά είναι απλά ένα σενάριο παραμυθιού, τόσο πιο πολλές πιθανότητες υπάρχουν να μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν και να ισορροπούν σε αυτή την καθημερινή διαμάχη με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που νιώθουν.

Η αγάπη για το παιδί σου ποτέ δεν σταματάει. Ποτέ δεν μικραίνει όμως οι αντοχές ναι, πολλές φορές νιώθεις πως έχεις φτάσει στα όριά σου και πως θα κάνεις ένα νέο big bang κι όμως εκείνη την ύστατη στιγμή που είσαι έτοιμος να εκραγείς κάτι γίνεται και παίρνεις μια βαθιά ανάσα, σκέφτεσαι λογικά και προσπαθείς να λύσεις τη δύσκολη κατάσταση που σε φέρνει σε οριακά σημεία.

Η σχέση με τα παιδιά είναι ίσως η πιο έντονα δοκιμασμένη σχέση. Καμιά άλλου είδους σχέση δεν μπορεί να συγκριθεί στο πόσο τα όριά σου μπορούν να διευρυνθούν. Κι όμως υπάρχει κι άλλο περιθώριο και το ανακαλύπτεις καθημερινά. Κι όσο πιο συνειδητοποιημένος είσαι, τόσο προσπαθείς να βρίσκεις διεξόδους αποφόρτισης, όπως το να αφιερώνεις ανά τακτά διαστήματα χρόνο για τον εαυτό σου, τον σύντροφό σου, τους φίλους σου. Και εκεί παίρνεις τις ανάσες που χρειάζεσαι για να συνεχίσεις να είσαι ο γονιός που αξίζει στο παιδί σου και στον εαυτό σου.

Το να είσαι γονιός δεν είναι εύκολο πράγμα και διαρκεί για μια ζωή. Είναι όμως μια πρόκληση που σε εξελίσσει και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και γι’ αυτό το λόγο και μόνο αξίζει να το ζήσεις!