Μια φορά κι έναν καιρό...
Είναι γνωστό πως η φαντασία των παιδιών είναι απέραντη. Μπορούν σε δευτερόλεπτα να δημιουργήσουν απίθανες ιστορίες με πρωταγωνιστές μυθικά πλάσματα ή ένα μικρό παιδί. Είναι υπέροχο να τα ακούς να σου περιγράφουν με πάθος και να ζουν την ιστορία τους σαν να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους. Πολλές φορές μάλιστα μπορεί και να μεταμφιεστούν με ότι βρουν μπροστά τους πρόχειρο, όπως με ένα καπέλο ή μια ζακέτα του μπαμπά. Και οι θεατές δηλαδή εμείς οι μεγάλοι τα καμαρώνουμε και αν αφεθούμε περνάμε καλά για λίγο και γινόμαστε μέρος αυτής της ιστορίας.
Υπάρχουν όμως και φορές που η φαντασία μπορεί να… ξεφύγει και να γίνει μέρος μια καθημερινότητας που μπορεί να δημιουργήσει μπλέξιμο και σύγχυση σχετικά με το τι είναι αληθινό και τι όχι. Τα παιδιά ζώντας στον κόσμο της φαντασίας και της δικής τους αντίληψης μπορεί κάποιες φορές να μπερδεύουν το τι έχει συμβεί πραγματικά από το τι φαντάστηκαν τα ίδια. Και εκεί αρχίζει και η αναζήτηση γιατί να δημιουργείται μια τέτοια κατάσταση στο μυαλό ενός παιδιού. Ακολουθεί και ένας προβληματισμός από τη μεριά των γονιών στο κατά πόσο πρέπει να πιστεύουν και τι από τα λεγόμενα των παιδιών τους.
Καμιά φορά η πραγματική ζωή μπορεί να είναι βαρετή για ένα παιδί. Πολύ μεγαλίστικη ίσως. Άλλες πάλι μπορεί να τα αγχώνει και ένας τρόπος διεξόδου να είναι το ταξίδι στη φαντασία. Και μια άλλη περίπτωση μπορεί να είναι πως βιώνουν κάτι που τα φοβίζει, τα ζορίζει, τα πονάει και να θέλουν να ξεφύγουν από αυτό, δημιουργώντας έναν κόσμο όπου εκεί θα νιώθουν προστατευμένα και όμορφα.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν κάθε γονιός αλλά και όποιος έχει συχνή επαφή με παιδιά να μην τα αποπαίρνει όταν μαθαίνει πως το τάδε περιστατικό που του διηγήθηκε το παιδί ήταν απλά κάτι φανταστικό και ανύπαρκτο. Βεβαίως δεν είμαστε όλοι ψυχολόγοι για να μπορούμε να αποκρυπτογραφούμε τα κρυμμένα μηνύματα μέσα από τα λεγόμενα των παιδιών, αλλά όταν μια κατάσταση στην οποία το παιδί ισορροπεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία με μια κλίση προς τη δεύτερη, να ακούμε προσεχτικά. Γιατί πίσω από μια ιστορία με έναν κακό δράκο ή έναν μυστηριώδη τύπο που έχει μαγικές δυνάμεις ή προσπαθεί να κάνει κάτι κακό μπορεί να μην κρύβεται απλά άλλη μια φανταστική περιπέτεια, αλλά μια πραγματικότητα που μπορεί να προσπαθεί να ξεδιπλωθεί μέσα από αυτόν τον τρόπο.
Καλό είναι λοιπόν να έχουμε τα αυτιά και τα μάτια μας ανοιχτά στα παιδιά για να προλαμβάνουμε κάποιες φορές κάτι που ούτε και θα περνούσε ποτέ από το μυαλό μας. Γιατί τα παιδιά πάντα μιλούν. Όχι πάντα ξεκάθαρα, αλλά μιλούν. Και οι μεγάλοι πρέπει να είμαστε εκεί για ακούσουμε με προσοχή αυτά που έχουν να μας πουν. Ακόμα κι αν αυτή είναι απλά μια υπέροχη ιστορία στη χώρα της φαντασίας!