Πόση ευτυχία «αγοράζουν» τελικά τα λεφτά;
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές για το πόσο ο πλούτος συμβαδίζει με την ευτυχία. Με την ευμάρεια βεβαίως, με την άνεση σίγουρα, με την ευκολία επίσης. Αλλά με την πραγματική ευτυχία; Θα μου πείτε τι είναι πραγματική ευτυχία; Είναι μια έννοια πολύ υποκειμενική. Για μένα μπορεί να είναι το να έχω μια όμορφη οικογένεια. Για τον άλλο να έχεις μια επιτυχημένη καριέρα. Για τον τρίτο να μπορεί να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και χίλιες δυο απόψεις.
Σίγουρα το να έχεις λυμένο το βιοποριστικό, το να έχεις την πολυτέλεια να πραγματοποιείς ότι σου κάνει κέφι τη στιγμή που σου καρφώνεται μια τρελή ή και όχι τόσο ιδέα στο μυαλό, το να μην τρελαίνεσαι για το πώς θα πληρώσεις στο τέλος του μήνα τις υποχρεώσεις σου μπορεί κάποιοι να το χαρακτηρίσουν ευτυχία. Ε, λοιπόν ανακούφιση και ευχαρίστηση μπορεί, ευτυχία όμως χμ… δεν θα το έλεγα.
Αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι είναι το κατά πόσο ο πλούτος σε κάνει να νιώθεις ήρεμος. Να ξέρεις πως όσοι είναι δίπλα σου σε αγαπούν και σε γουστάρουν για αυτό που είσαι και όχι για αυτά που τους εξασφαλίζεις. Να ξέρεις πως αν χρειαστείς έναν πραγματικό φίλο όταν θα σηκώσεις το ακουστικό και τον αναζητήσεις θα είναι εκεί. Γιατί είσαι εσύ. Όχι τα λεφτά σου. Όχι η θέση σου. Όχι το κύρος σου. Αλλά εσύ. Να ξαπλώνεις το βράδυ και να νιώθεις αυτή τη γλυκιά αίσθηση λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος και να κοιμάσαι γαλήνια.
Δεν ξέρω μπορεί να ακούγομαι αφελής μέσα στο μικρόκοσμό μου και όλα αυτά να είναι απλά ασήμαντες σκέψεις, που για κάποιον με πολλά λεφτά να είναι περιττές. Άλλωστε τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν τα πάντα, ε; Ακόμα και ευτυχισμένες στιγμές. Γιατί σίγουρα η ζωή μας δεν είναι μια μόνιμη νιρβάνα και δεν ζούμε στα ροζ σύννεφα όπου όλοι αγαπιόμαστε και ζούμε αρμονικά. Αλλά ίσως τελικά τα λεφτά να μπορούν να αγοράσουν όμορφες στιγμές με «φίλους» σε πανέμορφα μέρη σαν αυτά που βλέπουμε αρκετές φορές σε ταινίες.
Επίσης, δεν ξέρω πώς θα ήμουν αν είχα τόσα πολλά λεφτά που δεν χρειαζόταν ποτέ να ανησυχώ για το πώς θα τα ξοδέψω. Μπορεί όλα να τα είχα λυμένα και ταχτοποιημένα και απλά να ζούσα μια ζωή φτιαγμένη στα μέτρα που εγώ θα την είχα επιλέξει. Όμως ακόμα δεν ξέρω αν τα βράδια, που θα τα έλεγα με τον εαυτό μου, θα ένιωθα πλήρης και πραγματικά ευτυχισμένη. Μπορεί…
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως όταν λίγο πριν αφεθώ στα όνειρά μου, χαμογελάω αχνά και νιώθω τυχερή για αυτά που έχω! Αυτό είναι ευτυχία; Η απάντηση δική σας…